Ku Dios ke!
Curacao
2022 - ongoing
NEW WORK
Volkskrant
Alles gaat goed, ku Dios ke!
a story about Curacao youths on Banda Abou.
Coming soon.
Atardi
Atardi Kórsou ta bunita Ora ku solo ta baha Ora tur para ta kanta felis Promé ku nan bai sosega
Atardi para kant’i playa Un gozo ta yena nos alma Ta manera nos isla ta hala rosea P’é yama e dia ayó
Pero atardi tambe tin tristesa Ora un dia ta yega a su fn Ta manera un parti di nos ta bayendo I hamas nos lo bolbe mir’é
Rudy Plaate
Avondschemer
Als de zon weer ondergaat ligt Curaçao te pronken; als vogels, vóór het slapen gaan, blij zingen vóór het donkert.
Aan zee, bij avondschemering, welt in ons hart een lach: hoor hoe het eiland ademhaalt ten afscheid van de dag.
De avond brengt ook droefenis, een dag loopt weer ten einde; een deel van ons lijkt heen te gaan. voor altijd uit het Zijnde.
Vertaling/ bewerking FdH
ALLES GAAT GOED, KU DIOS KE!
Tur kos ta bai bon, als God het wilt!
Een klein eiland, 444 vierkante kilometer, blauw water, geelgrijze begroeiing die bij de minste regen explodeert in talloze kleuren groen en kleur. Heel veel kleur.
De huizen houden het hele jaar door hun kleur en vormen landmarks als wegbewijzering als je ergens heen moet.
Na de kloof bij het lichte blauwe huis naar links en dan het tweede gele huis.
De bevolking is even kleurrijk als het eiland, een mengeling van cultuur en achtergrond, versmolten tot een trots volk. Achtergronden nooit vergeten, een plaatsje gekregen in het dagelijks leven, divers en toch een.
“Als de zon weer ondergaat ligt Curacao te pronken”
ALLES GAAT GOED, ALS GOD HET WILT!!
Curacao is altijd een eiland geweest van aankomst en vertrek. Eeuwenlang is er verwelkomt en afscheid genomen.
Vooral veel afscheid.
Familie strukturen verscheurd, eenzame grootouders en jeugd die hun toekomst buiten het eiland ziet.
Afscheid van het mooie eiland, de vertrouwde geuren, het ritme van de dag, familie, het veilige gevoel van herkenning
En ze dragen de verscheurende pijn, grootouders, ouders, de jongere en iedereen uit de kleine gemeenschap. Het offer voor een betere toekomst.
“Het eiland haalt adem, als op het einde van een dag en neemt afscheid”
ALLES GAAT GOED, KU DIOS KE!!
Jongeren, met grote dromen.
Niet iedereen heeft gelijke kansen. De toekomst wordt bepaald door het verleden.
Waar het huis van je grootouders en ouders was.
Hun plaats in de kleine gemeenschap bepaald nog steeds de toekomst van de jeugd.
Maar, voorzichtig, langzaam, er vindt een kentering plaats.
De ketenen met het verleden worden broos, verbreken.
Nog wat puntjes op de i hier en daar.
Er komen dromen uit die onmogelijk leken!
“aan zee bij avondschemering, welt in ons hart een lach”
TUR KOS TA BAI BON, KU DIOS KE!
De jeugd in de armere gebieden moet vechten voor hun opleiding, kom je uit een daglonersgezin zijn je kansen al minder.
Ook al werken de ouders allebei, het leven op het eiland is duur. Maar ze dromen voor hun kinderen.
De alleenstaande moeder met twee banen knoopt de eindjes aan elkaar. Maar ze droomt voor haar kinderen.
Opa en oma springen bij, als kinderopvang, vervoer naar school. Ook zij dromen, voor de kleinkinderen.
“blij zingen voor het donkert”
ALLES GAAT GOED, KU DIOS KE!
Het is de jeugd die blijft, geworteld op 444 vierkante kilometer.
Gekoesterd door hun familie.
De jeugd die de kansen niet kreeg.
Deze jeugd vecht om het eiland te laten groeien.
Zij maken dromen waar op hun eiland.
Niet altijd even vlekkeloos, maar dat zijn de bursalen ook niet allemaal in het buitenland.
En ja er ontsporen sommige, ook dat gebeurd overal.
Maar het optimisme, de levensvreugde, de hoop van de eilandkinderen is sterk.
Overal zie je de wil verder te komen
De jeugd bruist, leeft!!
“Atardi Kórsou ta bonita”
ALLES KOMT GOED, KU DIOS KE!